ไปรถไฟด้วยกันนะ ....

รวมกันหน้าสถานี
เหลือไม่กี่นาทีนะผองเพื่อน
ก๊องแก๊ง..ก๊องแก๊งดังระฆังเตือน
รภไฟเคลื่อนขบวนผ่านชานชลา

หลายโบกี้พันพัวเป็นตัวหนอน
บดเอียดบนไม้หมอน..ไปข้างหน้า
ปู๊น..ปู๊น..แว่วยินฟังดังคำลา
ฉึกกะชัก..ไม่รอช้า..วิ่งไปพลัน

ลัดเลาะผ่านป่าเขาลำนำไพร
ผ่านไม้ใหญ่แข่งออกดอกสีสีน
โยนความเศร้าทิ้งไปไกลชีวัน
ดูสินั่น..น้ำใสไหล..รินริน

รถไฟสายแห่งความรัก
เสียงปู๊น..ปู๊น..ฉึกกะฉัก..ไม่รู้สิ้น
ดังสำเนียงเพลงร้องทำนองชิน
ฉากหนึ่งแห่งชีวินนักเดินทาง

มอง..สิ..มองเห็นฟ้าว่าสีฟ้า
สายธารา..ค้องแดดยิบ..พริบพรายพร่าง
แสงส่องลอดต้นไม้กิ่งใบบาง
ให้ร่มเงาเลือนลาง..มหัศจรรย์

รถไฟสายนี้.................
จอดปลายทางสถานีแห่งความฝัน
สำรวจสัมภาระครบ..พบพร้อมพลัน
แล้วก้าวสู่เมืองหฤหรรษ์..ในทันใด