8/14/07

ดาวแห่งฝัน


ความหวังที่แอบซ่อนเก็บ
ค่ำคืนหนาวเหน็บสายลม
ทะเลดาวสุกสกาว...ชม
คลี่ห่มผืนฟ้า..โอบเรา

เฝ้ารอดาวตก..หล่นร่วง
เมื่ออยู่ในห้วงคืนเหงา
เร้นกายซ่อนอยู่ในเงา
เนิ่นเนา...รอคอย..เรื่อยมา

แต่ละคืน..แต่ละวัน
ไม่บรรลุแห่งฝันปรารถนา
ค่อยเคลื่อนค่อยผ่านกาลเวลา
บนความชินชาแห่งใจ

ดวงดาวยังคงอยู่ห่าง
แม้บางครั้งเหมือนอยู่ใกล้
แต่ครั้นยื่นมือออกไป
กลับคว้ากลับไขว่ไม่เจอ

แต่หวังเอื้อมถึงซึ่งดาว
ยังเพริดพร่างพราวเสมอ
แม้เป็นเช่นฝันละเมอ
แต่ยังจะเพ้อเรื่อยไป

ระหว่างฝันและความจริง
อาจยังเป็นสิ่งสงสัย
จะยึดจะเหนี่ยวสิ่งใด
ใจยังตอบใจไม่ได้สักที

ความหวังแม้อาจเลือนลาง
ไม่เคยสว่างวืถี
ยอมทนเพื่อหวังทั้งชีวี
แม้ไม่มีดาวใด...ให้รอ

7 comments:

สายน้ำพระจันทร์ said...

ยึดถือความจริง
ไม่ทิ้งความฝัน
อุปสรรคใดใดจะฝ่าฟัน
ไม่ไหวหวั่นกับมารใดใด

ขอให้เชื่อมั่นกับสิ่งที่ฝัน ที่ตั้งใจ นะคะ
จะได้แค่ไหนก็แค่นั้น

** รูปข้างบนน่ะ เอาแต่แบบไม่ชัดมาโชว์นะคะ

เรือกระดาษ said...

ทุกครั้งที่ฉันอ่านบทกวีของน้ำพี้
ฉันไม่เพียงแต่ได้อ่านความไพเราะของ "บทกวี"
แต่ยังได้อ่านความอ่อนไหวของดวงใจงดงามของ "กวี" นาม น้ำพี้ ด้วย..

ใบตอง

น้ำพี้ said...

น้าสายน้ำ ... ก้เพราะไม่ชัดสิคะ ถึงกล้านำมาแสดง

ใบตอง .... ขอบคุณค่ะที่เป๋ยกำลังใจให้สม่ำเสมอ

ยืนยันว่า "ฉันจะเขียนในสิ่งที่ใจบอกให้ฉันเขียน"

T said...

หายไปเลยนะครับพี่น้ำพี้

น้ำพี้ said...

ไม่ได้หายไปหนาย...
ฉานยังอยู่...ยังอยู่ตรงนี้

แปลกจังเทศบาลเมืองปาย พูดได้ด้วยเหรอ

chanakith said...

พี่’พี้อยู่ตรงนี้
มาหาตรงนี้ก็ด๊ายยยยยยยย

คิดถึงๆ

สายน้ำพระจันทร์ said...

คนดี มีฝีมือ
ก็เหมือนดาวที่มีแสงในตัวเอง .. (ไม่มั่วนะ)
อยู่ที่ไหนก็ สุก สกาว

เรามาเพิ่มที่สุมหัวกันใหม่ เนอะ