8/6/07

กล้าก้าว...ตามฝัน



วันวานใช่เตรื่องวัด
ขีดจำกัดชีวิตตน
พลาดพลั้งเพียงครั้งหน
ทนทุกข์หนักเขาปรักปรำ

วันวานที่ผ่านมา
นั้นมีค่าแค่ทรงจำ
มีไว้เพื่อเตือนย้ำ
ไม่เพลี่ยงพล้ำซ้ำรอยเดิม

วันนี้สิสำคัญ
จะสร้างสรรและส่งเสริม
ข้อพร่องต้องต่อเติม
เพิ่มสิ่งดีแก่ชีวา

วันนี้เรามีสิทธิ์
มุ่งมั่นคิดใฝ่ฝันหา
แก้ไขให้ดีกว่า
สิ่งผ่านมาเมื่อวันวาน

พรุ่งนี้คงสดใส
หากเราได้วางรากฐาน
รอบคอยกอร์ปกิจการ
ก่อสะพานสู่ดวงดาว

พรุ่งนี้ยังมีหวัง
หนทางยังอีกไกลยาว
จงกล้าและจงก้าว
เดินตามฝันอย่างมั่นใจ

*** วันนี้เลือกของที่จะทิ้งและพบบทนี้อยู่ในสมุดบันทึก จึงนำมาเผยแพร่ก่อนหายไปกับกองขยะ


No comments: