8/20/07

เชิญ...เข้ามา

ฉันกำลังรอ
การมาของเธอ
แม้นว่าฉันไม่อยากเจอ

ฉันรู้ดึ
ว่าเวลานี้ต้องมีเสมอ
เวลาที่เธอมาเยี่ยมเยือน

แต่เอาเถอะ
ใจฉันพร้อมที่จะเปิดประตูรับ
ฉันไม่ยับยั้งเธออีกต่อไป

แต่...เธอจะมาเวลาไหน
ในยามสดใสของรุ่งเช้า
หรือยามเศร้าของค่ำคืน

ขอโอกาสให้ฉัน
ได้เป็นผู้เปิดประตูเชื้อเชิญ
ให้เธอเดินเข้ามา

ขอให้ฉันได้เตรียมน้ำตา
และได้สั่งลา...กับคนที่ผูกพัน
ก่อนจะไม่ได้พบกัน
ชั่วนิรันดร์กาล

ความพลัดพราก
...ช่วยเตือนฉัน
ก่อนถึงเวลานั้น...ได้ไหม

No comments: