กริ๊ง...กริ๊ง...
กระดิ่งไอติม
เร้ว..เร้ว..มาชิม
ไอติมหวานเย็นชื่นใจ
ตู้แช่สี่เหลี่ยม
เต็มเปี่ยม...เร็วไว
กะทิ..ถั่วดำ..ลำใย
ชอบรสไหน...เลือกมา
แกร๊ง...แกร๊ง
ไอติมแท่งกำลังมา
มีแค่เพียงเหรียญห้า
ก็ซื้อหาได้ดังใจ
เดิน..เดิน..
เห็นเด็กถือเงินผ่านไป
เด็กกำลังรออะไร
ทำไม..ไม่ซื้อไอติม
คุณหนูอ้อนแม่จ๋า
แม่บอกว่าจะพาไปชิม
เมื่อไรจะไปลองลิ้ม
ไอติมยี่ห้อดัง...ซะที
ไอติมซาเว้นเส้น
ไม่ใช่รถเข็นแบบนี้
แห่กันแดก..ก็ดี๊ดี
ไอ้เบ้อรี่ก็เข้าทาง
ถ้วยละไม่เห็นแพง
เกือบใบแดง ๆ แผ่นบาง ๆ
ตอนนี้หากแม่ว่าง
ช่วยวางแผน..พาหนูไปที
เด็กผอมมอมแมมพุงโร
ทำตาโตด้วยความยินดี
ไอติมเข็นมาทางนี้
แต่ทำไงดีหนูไม่มีตังค์
หนึ่งแท่งตั้งหลายเหรียญ
หนูวนเวียนขอดัวยความหวัง
แม่เอ็ดตะโรเสียงดัง
อย่าร้องไห้รุงรัง
..สตุ้งค์สตางค์ยิ่งไม่ค่อยมี
กริง..กริ๊ง
ทำไมเงียบจริงวันนี้
เดินมาร้อนดิ้นแทบสิ้นชีวี
ซ้ำยังขายไม่ดีน่าระอา
แกร๊ง...แกร๊ง
ไอติมแท่งกำลังมา
มีแค่เพียงเหรียญห้า
ก็ซื้อหาได้ดังใจ
กริ๊ง..กริ๊ง..แกร๊ง...แกร๊ง
2 comments:
ชอบไอติมแท่งมากกว่า สะเวนนนน
ยิ่งไอติมไทยสมัยก่อนที่เป็นกลมๆ ยิ่งชอบ
แต่หาทานยากค่ะ
คนขายอยากได้ตังค์
คนซื้อไม่มีตังค์
คนมีตังค์อยากซื้อของคนมีตังค์
ช่องว่างมันห่างกันจริงๆ
บทนี้ได้แรงดลใจ จากตอนบ่ายวันเสาร์เห็นรถไอติมเข็นอย่างซึมเซาเข้ามาในซอยค่ะ
ตอนเด็ก ๆ จำได้ว่าไอติมเป็นอะไรที่รอคอย ยิ่งตอนอยู่บ้านริมน้ำที่แม่กลอง ไม่มีถนนเข้าถึง ต้องรอเรือไอติมพายผ่นมา หากพลาดไปเป็นอันว่าอด
แต่ตอนนี้ เด็ก ๆ ไม่นิยมกินไอติมแบบนี้แล้ว ผุ้ใหญ่ก็เบ้หน้าว่าไม่สะอาด ต้องกินไอติมมียี่ห้อ ถ้วยละรวมร้อย หรือ หลายร้อย
Post a Comment