เหลือไว้...แค่ใจผูกพัน

1.ดอกไม้จันทน์วางลงบนโลงขาว
อโหสิเรื่องราวที่ผ่านผัน
สูญลับไปจากโลกนี้..อีกชีวัน
ที่เคยผูกสัมพันธ์กันยาวนาน

2.ผู้คนต่างหลั่งไหลไปเคารพ
วางดอกไม้ไหว้ศพแล้วเดินผ่าน
เหลือความจำฝังฝากจากวันวาน
เก็บจดจารเอาไว้กลางใจตน

3.แขกเหรื่อเข้าเคารพครบทั่วถ้วน
เหล่าชายล้วนขยับเขยื้อนเลื่อนอีกหน
ยกโลงขี้นเข้าเผาเตาร้อนรน
เผชิญผจญเปลวเพลิงระเริงไฟ

4.เปลวสีส้มอมแสดแผดร้อนจ้า
สงสัยว่า..คนที่นอน..ร้อนบ้างไหม
เนื้อถูกเผากลิ่นฟุ้งคลุ้งลอยไกล
และภายในน้ำก็เดีอดก็เหือดลง

5.ปล่อยโหมไหม้จากนี้ราตรีหนึ่ง
สลายซึ่งคนที่ใจรักไหลหลง
เหลือกระดูกไหม้ไม่หมดให้ปลดปลง
ที่ยังคงยืนยันเน้นสิ่งเป็นไป

6.คนที่รักผูกพันคนนั้นหนอ
เขารั้งรอลอยวนอนู่หนไหน
หรือหลังชีพวางวายเลิกหายใจ
คงเหลือเพียงเยื่อใย..ใจผูกพัน

7.เก็บอัฐิเถ้ากองรองผ้าขาว
เริ่มเดินทางไกลยาวจากที่นั่น
สู่ทะเลเวิ้งกว้างอ้างว้างพลัน
เพื่อชิ้นส่วนสุดท้ายนั้นได้กลับคืน

8.กลีบดอกไม้โปรยลงตรงผิวน้ำ
เอ่ยคำร่ำลาไห้หักใจฝืน
โปรยอัฐิสู่ชล..ทนกล้ำกลืน
ปล่อยให้คลื่นซัดสาดปลาศไกล

ลอยไป..ลอยไป...ลอยไป..ไหนกัน
คนหนึ่ง..คนนั้น..จากกัน..ไปไหน
คลื่นสาด..คลื่นซัด..พรากพลัด..ห่างไป
เหลือสิ่งทิ้งไว้..แค่ใจผูกพัน