12/9/07

อีกนิดหนึ่ง...ก็ถึงเช้า (ฉบับเจ้าเล่ห์แสนกล)

ไอหมอกลอยล่องคว้าง รอบกาย
ไอกรุ่นลอยเรียงราย เกลื่อนล้อม
ไอปุยนุ่มขาวคล้าย ม่านคลี่
ไอฉ่ำละอองอ้อม (ปิดกั้น)กักกัน

ปล่อยฝันจิตใฝ่เคว้ง สู่ฝัน
ปล่อยโศกล่องลอยพลัน สู่ฟ้า
ปล่อยใจที่ยึดมั่น สู่ว่าง..วางใจ
ปล่อยทุกข์เหนื่อยอ่อนล้า (สู่ห้วง )ร่วงราน

ปวงมารจักผ่านพ้น ไม่นาน
ปวงทุกข์ที่พบพาน จบได้
ปวงสุขสดชื่นหวาน รอท่า
ปวงมืด..รอเถอะให้ ( รุ่งแล้ว ) หมอกจาง

แสงพร่างแต่งวาดฟ้า พราวพร่าง
แสงระบายพื้นนภางค์ ผ่องแผ้ว
แสงทองแห่งรุ่งราง ยิบยับ
แสงโชคิช่วงเพริศแพร้ว ( เจิดจ้า ) ตะวัน

ภาพฝันยังขัดแจ้ง แห่งฝัน
ภาพมืดม่านหมอกควัน โอบเข้า
ภาพมัวหม่นเลือนพลัน ใกล้รุ่ง
ภาพหมอกจางยามเช้า ( ไม่ช้า ) โปรดรอ

4 comments:

Anonymous said...

...เธอมีความสุขเพราะว่าเธอสามารถเปลี่ยนแปลงความทุกข์ที่อยู่ภายในตัวเธอได้, เธอจะมีความสุขเมื่อเธอสามารถที่จะเกื้อหนุนผู้คนมากมายให้เขาบรรเทาทุกข์ของเขาเหล่านั้นได้...

ติช นัท ฮันห์

สายน้ำพระจันทร์ said...

กลับมาด้วยความสงบเย็น นะคะ

เข้ากับบรรยากาศ สายหมอกและลมหนาว

"ปล่อยฝันจิตใฝ่เคว้ง สู่ฝัน
ปล่อยโศกล่องลอยพลัน สู่ฟ้า
ปล่อยใจที่ยึดมั่น สู่ว่าง..วางใจ
ปล่อยทุกข์เหนื่อยอ่อนล้า (สู่ห้วง )ร่วงราน"

ปล่อยไปใจก็สุข เนอะน้าน้ำพี้
วันนี้ไม่มีโปรแกรมไปแอ่วไหนหรือคะ

น้องชนา คุณศรีประภา ไปไหนกันหมดไม่รู้
เหลือแต่น้องใบตอง มาแวะเวียน

น้ำพี้ said...

"ศรีประภา" ไปทำหน้าที่ช่วยชาติค่ะ ไปเป็นเจ้าหน้าที่ซีเกมส์ บ่นว่าเหนื่อยนัก แต่ได้ประสบการณ์ดี ๆ

อีกไม่นานเสร็จภาระกิจ คงเวียนมา ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว
ใช่มั้ยคะ

แต่ว่าน้องชนาน่ะสิ หายไปไหนนี่...พี่ ๆ คิดถึง

มีน้องใบตองแวะเวียนมาประจำ .... ขอบคุณค่ะ

Anonymous said...

พี่ศรีประภาจ๋า..
ผมพลอยยินดี..และขอร่วมแสดงความภาคภูมิใจด้วย..

ในชีวิตผม มีโอกาสที่จะได้ทำความดี มีโอกาสที่จะได้ทำบุญกุศลได้น้อย.. โปรดแบ่งบุญให้ผมบ้างนะ...