จะไม่เครียดแระ...

เฝ้าถามตัวเอง...
คร่ำเคร่งมากไปหรือเปล่า
บอกเห็นโลกสีทึมเทา
ความเป็นไปร้อนเร่าจิตใจ

อยากเห็นฟ้าเป็นสีฟ้า
อยากเห็นทุ่งหญ้าสดใส
อยากเห็นน้ำเคี้ยวคดไกล
อยากให้ดอกไม้ผลิบาน

อยากอยู่ในห้วงแห่งฝัน
อยากยิ้มในวันแสนหวาน
ความเลวชั่วช้าทรมาน
ไม่เคยต้องการคลุกคลี

แต่ข่าวสัมผัสรับรู้
กรอกหูทุกวันเลยนี่
คนถูกคนทำย่ำยี
..ธรรมชาติร่วมราวีลงทัณฑ์

โลกในความจริงทุกข์โศก
แตกต่างจากโลกแห่งฝัน
...อยากปิดตาบ้างช่างมัน
ใจกลับดื้อรั้นนะใจ

เอาเถอะ...จริงบ้าง..ฝันบ้าง
บางคราวจักสร้างงานใหม่
มุมมองของเด็กเยาว์วัย
...เห็นโลกสดใสสวยจัง