วันก่อนหน่ะ ...มันเคยมีอยู่หรือ...

สิบเก้ากันยา...
เขาบอกมีการเข่นฆ่าประชาธิปไตย
ย้อนยุค..เผด็จการ..กลับไป
ประเทศไทยอ่อนด้อยถอยแรง

เขาต้องต้าน..เขาต้องสู้
เพื่อประชาธิปไตยดำรงอยู่ทุกแห่ง
แม้อำนาจปืน..กล้าขัดคัดแย้ง
ไม่ยอมรับดื้อแพ่งอำนาจรัฐจัดวาง

ประชาธิปไตยก่อนนั้นหน่ะ..มีอยู่หรือ
ฤาเป็นเพียงแต่ "ชื่อ" ออกอ้าง
เผด็จการนายทุนยึดทุกทาง
แล้วมันต่างอะไรจากกัน...

ประชาธิปไตยอันได้มาจากการซื้อ
อำนาจล้นมือ...พณ. ทั่น
มองข้ามรัฐสภาสถาบัน
อย่างนั้นหล่ะหรือประชาธิปไตย

กระบอกปืน...ก็ใช่เขาใช้ปืน
เพื่อหยิบยื่นกวาดล้างเส้นทางใหม่
ปูหลักแนวทางวางไว้...
หวังก้าวไปประชาธิปไตยที่แท้จริง

ประชาธิปไตยแบบยุบสภาหนี
เพื่อหลุดพ้นคดี..ฤาชายหญิง
ที่พวกเธอเทิดใจรักภักดีอิง
จนยอมทิ้งชีพพร้อมยอมตายแทน

ประชาธิปไตยแค่วันมีเลือกตั้ง
สิ่งที่หวัง ?...สิ่งที่เธอหวงแหน ?
เครือข่ายโกงกินฮั้วทั่วแดน
ระบบตรวจสอบอันคลอนแคลนครอบงำ

....มิใช่ฝ่ายนิยมอำนาจปืน
แต่คือขัดขืนก่อนเพลี่ยงพล้ำ
ปิดฉากค่ำคืนมืดหม่นดำ
หวังรอเช้าชื่นฉ่ำ...กำลังมา

แต่หากสิ่งที่เขาหยิบยื่น
คือปลายปืนแลกอำนาจวาสนา
ประชาชนย่อมลุกฮือทั้งพารา
เหมือนสิบเจ็ดพฤษภา...อย่ากังวล