รักล้อมใจ

หัวใจหนูละมุนอ่อน
ขี้อ้อนและอยากค้นหา
สดใสเต็มดวงตา
เริงร่าเต็มดวงใจ

หัวใจพิสุทธิ์สะอาด
กำลังวาดแต่งเสริมเติมไป
ใจหนูจะสีอะไร
รอผู้ใหญ่ช่วยชี้นำทาง

หัวใจของหนูดวงเล็ก
ใจของเด็กมันยังอ่อนบาง
วันใดเจ็บเหงาเคว้งคว้าง
มีใครบ้างประคับประคอง

หนูอยากขอมีเพียงรัก
เพียงเติมตักใจรักอย่าพร่อง
อ้อดกอด...หนูเรียกร่ำร้อง
ไม่ต้องซื้อหาจากใคร

บางครั้งหนูผิดหนูพลาด
เพราะอาจยังไม่เข้าใจ
ค่อยสอนค่อยหัดดัดไป
เพียงผู้ใหญ่..ใช้ความอดทน

หัวใจของหนูใสซื่อ
อาจดื้อ...อาจยังซุกซน
กำลังวางรากฐานแห่งตน
เริ่มต้นด้วยรักพรักพร้อม

หัวใจของหนูอ่อนแอ
หวังแค่มีรักโอบอ้อม
กำแพงแห่งสุขแวดล้อม
รักห้อมใจอุ่นกรุ่นรัก

จะไม่เครียดแระ...

เฝ้าถามตัวเอง...
คร่ำเคร่งมากไปหรือเปล่า
บอกเห็นโลกสีทึมเทา
ความเป็นไปร้อนเร่าจิตใจ

อยากเห็นฟ้าเป็นสีฟ้า
อยากเห็นทุ่งหญ้าสดใส
อยากเห็นน้ำเคี้ยวคดไกล
อยากให้ดอกไม้ผลิบาน

อยากอยู่ในห้วงแห่งฝัน
อยากยิ้มในวันแสนหวาน
ความเลวชั่วช้าทรมาน
ไม่เคยต้องการคลุกคลี

แต่ข่าวสัมผัสรับรู้
กรอกหูทุกวันเลยนี่
คนถูกคนทำย่ำยี
..ธรรมชาติร่วมราวีลงทัณฑ์

โลกในความจริงทุกข์โศก
แตกต่างจากโลกแห่งฝัน
...อยากปิดตาบ้างช่างมัน
ใจกลับดื้อรั้นนะใจ

เอาเถอะ...จริงบ้าง..ฝันบ้าง
บางคราวจักสร้างงานใหม่
มุมมองของเด็กเยาว์วัย
...เห็นโลกสดใสสวยจัง

บนหน้าจอ (บางจอ) สัตว์ป่ากำลังเติบโต

เปิดเครื่อง..เปิดจอ..ต่อเน็ต
เวบนี้มีคลิปเด็ดกำลังรอ

ภาพส่วนตัวคนสองคน
น่าฉงนมาเผยแพร่ทำไมหนอ
ลีลานัวเนียเคลียคลอ
คนหน้าจอ...ฝันเพลิดเตลิดไกล

เวปนี้มีเรื่องมัน...มัน
ถกกันเรื่องเซ็กซ๋ทั้งเด็กและผู้ใหญ่
เนื้อหา..ที่เห็นเป็นไป
เผยได้สันดานดิบแห่งตน

เวบนี้หล่ะ...อ๋อเกมส์รุนแรง
ลองล็อคอินเข้าแข่งสักหน
อีกฝ่ายมีผู้ร้ายหลายคน
ต้องฆ่าให้ปี้ป่นอย่าปรานี

อาวุธจัดหาสารพัด
ต้องซัดให้มันแหลก..เดี๋ยวหลบหนี
สีแดงหลั่งท่วมจอ..มันดี
ฆ่า..ฆ่า..ฆ่า..ทุกที่..ทุกเวลา

โอ...โอ..ใกล้แล้วจะพ่ายแพ้
เลือกหนทางแก้..ง่ายดายจริงหนา
กดปุ่มเริ่มเล่นใหม่อีกครั้งครา
...มุ่งหน้าเอาชนะอย่างเดียว

เวปนี้หล่ะ..อ๋อ...ถกการเมือง
คุยเขื่องแบ่งค่ายขับเคี่ยว
วิจารณ์ปากกล้าจริงเชียว
ก้าวร้าว..หวาดเสียว..หยาบคาย

หมิ่นเหม่..ความถูกต้องเหมาะสม
เอาแต่อารมณ์...แห่งสหาย
ยุแหย่..เหยียบย่ำ..ทำลาย
ปลดปล่อยความมักง่ายมุมมอง

เวปนี้.กอสซิปดารา
บนเตียง...ใต้ร่มผ้า...จดจ้อง
ข้อมูลเจาะลึกคึกคะนอง
ความถูกต้อง...สิทธิผู้อื่นไม่ใส่ใจ

แต่ละวันสะสมความหยาบ
ซึมซาบจนเป็นนิสัย
แพ้ไม่เป็น..ไม่พร้อมยอมใคร
โอ..สัตว์ป่าตัวใหม่..กำลังเติบโต

ปิดจอ..ปิดเตรื่อง
สัตว์ป่าหยาบกระด้าง.ย่างเยื้อง..คุยโว

น้ำพุ...ฟุ้งกระจาย

ความรู้สึกหนอ...คล้ายน้ำพุ
น้ำพุเต้นระบำ
พอดนตรีนรรเลง
สายน้ำพุพวยพุ่งขึ้นมา
บางครั้งสูง...
บางครั้งกว้าง...
พลิ้วไหวไปตามจังหวะ
ก่อนร่วงลงต่ำ
ราบเรียบสงบนิ่งสนิท
...รอเวลา..รอจังหวะ
เพื่อพุ่งขึ้นมาเริงร่าอีกครั้ง
คนเราก็คงเช่นกัน...
ฟุ้งกระจาย....
สงบนิ่ง...
แล้วฟุ้งกระจาย....
สลับไปเรื่อย ๆ ..เรื่อย ๆ ..เรื่อย ๆ
ตราบจนได้เวลา
ปิดสวิทซ็...ปิดไฟ
ใช่ไหมหนอ......

อยากเห็น...สื่อเป็นกลาง

ฉันไม่รู้จักเขา.....
มองเห็นได้แค่ภาพเงาในกระจก
รูปลักษณ์หยาบช้าสกปรก
เรื้อรก..การกระทำระยำเลว

ฉันไม่รู้จักเขา.....
แต่ได้ยินเรื่องเล่าแหลกเหลว
หยาบช้าเร่าร้อนดังเพลิงรุมสุมเปลว
ในห้วงเหวความน่าชิงชัง

ฉันไม่รู้จักเขา...
แต่กระจกฉายเงาสามารถคาดหวัง
มีภาพลักษณ์..เฉยนิ่งจริงจัง
เป็น Young Generation ..ในฝันผู้คน

ฉันไม่รู้จักเขา....
แต่ได้ฟังเรื่องเล่ามาทุกหน
เป็นคนดีมีความคิด..ไม่ยึดติดตัวตน
พระเอกผู้พาความมืดมนจางไป

ฉันไม่รู้จัก..เขา... เขา..เขา..และ..เขา
แต่เฝ้าติดตามความเคลื่อนไหว
ประเมินวาดภาพเลือนลางกลางใจ
ตามคำบอกเล่าที่ได้รับฟัง

เขาจะเลว.หรือว่า..เขาจะดี
เขานำพาประเทศนี้ไปถึงฝั่ง
หรืออาจประมาทพลาดพลั้ง
วางธงตั้งปักไว้ในใจ....

"คน"ประมวลข่าวสารผ่าน"สื่อ"
"คน"เชื่อถือแหล่งข้อมูลส่วนใหญ่
หากสื่อเบือนบิดมองผิดไป
สะท้อนเงาห่างไกลจากตัวตน

"สื่อ" ย่อมสร้างกระแสความคิด
ถูกหรือผิด..ชักนำเหตุผล
หากไร้จรรยาบรรณ..สื่อมวลชน
สังคมย่อมสบสน..ทิศทาง

เรื่องราว..เรื่องเดียวกัน
ข้อเท็จจริงนำเสนอนั้นคนละอย่าง
มีหรือไม่.สื่อคิดเห็นเป็นกลาง
เสนอมุมต่าง ๆ อย่างเที่ยงตรง ?

วันก่อนหน่ะ ...มันเคยมีอยู่หรือ...

สิบเก้ากันยา...
เขาบอกมีการเข่นฆ่าประชาธิปไตย
ย้อนยุค..เผด็จการ..กลับไป
ประเทศไทยอ่อนด้อยถอยแรง

เขาต้องต้าน..เขาต้องสู้
เพื่อประชาธิปไตยดำรงอยู่ทุกแห่ง
แม้อำนาจปืน..กล้าขัดคัดแย้ง
ไม่ยอมรับดื้อแพ่งอำนาจรัฐจัดวาง

ประชาธิปไตยก่อนนั้นหน่ะ..มีอยู่หรือ
ฤาเป็นเพียงแต่ "ชื่อ" ออกอ้าง
เผด็จการนายทุนยึดทุกทาง
แล้วมันต่างอะไรจากกัน...

ประชาธิปไตยอันได้มาจากการซื้อ
อำนาจล้นมือ...พณ. ทั่น
มองข้ามรัฐสภาสถาบัน
อย่างนั้นหล่ะหรือประชาธิปไตย

กระบอกปืน...ก็ใช่เขาใช้ปืน
เพื่อหยิบยื่นกวาดล้างเส้นทางใหม่
ปูหลักแนวทางวางไว้...
หวังก้าวไปประชาธิปไตยที่แท้จริง

ประชาธิปไตยแบบยุบสภาหนี
เพื่อหลุดพ้นคดี..ฤาชายหญิง
ที่พวกเธอเทิดใจรักภักดีอิง
จนยอมทิ้งชีพพร้อมยอมตายแทน

ประชาธิปไตยแค่วันมีเลือกตั้ง
สิ่งที่หวัง ?...สิ่งที่เธอหวงแหน ?
เครือข่ายโกงกินฮั้วทั่วแดน
ระบบตรวจสอบอันคลอนแคลนครอบงำ

....มิใช่ฝ่ายนิยมอำนาจปืน
แต่คือขัดขืนก่อนเพลี่ยงพล้ำ
ปิดฉากค่ำคืนมืดหม่นดำ
หวังรอเช้าชื่นฉ่ำ...กำลังมา

แต่หากสิ่งที่เขาหยิบยื่น
คือปลายปืนแลกอำนาจวาสนา
ประชาชนย่อมลุกฮือทั้งพารา
เหมือนสิบเจ็ดพฤษภา...อย่ากังวล

ฟ้าอย่าฟูมฟาย

ฟ้ามาคุยกันหน่อยได้มั้ย
ฟ้าฟูมฟายมากไปมั้ยนี่
ร้องไห้จนเกินพอดี
ดูซิ...ทำแบบนี้แล้วเป็นยังไง

วิสัยทรรศน์มืดมัวหม่น
เครื่องบินจึงชนเลื่อนไถล
กี่คนที่พรากจากไป
เพราะความเสียใจของฟ้า

รถราก็ติดก็ขัด
จอดกันแน่นขนัดเกลื่อนตา
ทุกที่มีแต่น้ำตา
ที่ฟ้าหลั่งมาเต็มเมือง

ฟ้า..หยุดร้องไห้
มาคุยกันให้รู้เรื่อง
คราวหลังอย่าใช้น้ำตาเปลือง
...อย่าร้องไห้ต่อเนื่อง..นะฟ้า

เจ้าแม่ชานาน่า

สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล The Government Lottery Office
ผลการออกรางวัล
งวดวันที่ 16 กันยายน 2550
รางวัลที่ 1
499336
รางวัลเลขท้าย 3 ตัว
247 273 604 608


chanakith said...
สอง...สี่...เจ็ด คับ สอง...สี่...เจ็ด ออกแน่ๆ(ตัวเลขปริศนา อิอิ)
สิงหาคม 31, 2007 5:26 หลังเที่ยง

เจ้าแม่ชานาน่า อิอิ...

นกน้อย...ผู้จากไป

นกน้อย... เจ้าบินไปไหน
บินไปเกาะแห่งความฝัน
ไข่มุกแห่งอันดามัน
แดนสวรรค์..ทะเลสีคราม

นกน้อย...เจ้าบินไปไหน
บินไปสู่มาตุคาม
อบอุ่นพร้อมล้อมรักทุกยาม
ณ ที่ซึ่งมีความผูกพัน

นกน้อย...เจ้าบินไปไหน
บินไปทำงานสร้างสรรค์
ภาระหน้าที่สำคัญ
ความรับผิดชอบนั้น..ยังมี

เมฆหม่น..ฝนพรูพรำ
ท้องฟ้ามืดดำทุกที่
สุดแรงสองปีกหลีกลี้
เจ้านี้..อ่อนล้าถลาลง

นกน้อย..เจ้ามาจากไหน
เจ้าลื่นไถล..เลยหลง
นกน้อยทิ้งชีวิตปลิดปลง
เหลือคงเพียงความอาลัย

นกน้อย..จากทุกถิ่นเขต
ใยมาร่วมเหตุเพทภัย
อยู่หลังหมองหม่นก่นไห้
ตระเตรียมหัวใจไม่ทัน

วิญญาณ..แห่งนกน้อย
หลุดลอยสู่แดนที่ฝัน
เหนือไข่มุกอันดามัน
ณ สวรรค์ทะเลสีคราม...

พ่อมันใหญ่

กาลครั้งหนึ่ง...เด็กสาวคนนั้น....
ใส่สายเดี่ยวอวบอั๋นไม่ใช่เล่น
เสื้อตัวเล็กอูมอัดรึงรัดเน้น
เธอแวะมาเซเว่นยามราตรี

เธอคงนึกถึงกวีซีไรท์
เลยเดินไปจับจองกระป๋องหมี่
รินน้ำร้อนเดือดพล่านใส่ทันที
ได้บะหมี่ร้อนจี๋ในทันใด

แล้วสายตา..พบ..เด็กสาวอีกคนหนึ่ง
ผู้ซึ่งไม่รู้ว่ามาจากไหน
ทำทีท่ายั่วยวน..กวนกันอย่างไร
ความหมั่นไส้..พุ่งปรี๊ด..กรี๊ดทันที

ความอดทนอันน้อยหนึ่งก็ผึงขาด
ตวัดสาดน้ำในกระป๋องหมี่
เต็มใบหน้าที่เห็นอยู่..คู่กรณี
ตามต่อตี...ตบซ้ำหนำอารมณ์

กฎเกณฑ์..นิยามความถูกผิด
ในดวงจิตแต่หลังไม่สั่งสม
พ่อกูใหญ่....โปรดรับรู้..ท่านผู้ชม
เธอขู่ข่มชูหาง..เอ่ยอ้างคำ

นักประพันธ์เรื่องแต่งแจ้งบอกพ่อ
ให้ตอบต่อโต้เหตุผลทุกคนขำ
พ่อ..หนอ..พ่อใยถูกลูกครอบงำ
สิ่งพ่อทำเสริมลูกให้ไปผิดทาง

ปัญญาชนเออหนอปัญญาชน
มีเหตุผล.อดทนซึ่ง..แค่อึ่งหาง
วันหน้าคงมืดมัวสลัวลาง
หากเธอกร่างยังหลงทะนงตัว

ออกกฏข้อใหม่..ไปเซเว่น
ต้องก้มหน้าซ่อนเร้นไม่เห็นหัว
ใครเชิดหยิ่ง..หลบให้ทันอย่าพันพัว
ใจเต้นรัว..พ่อมันใหญ่..อย่าใกล้มัน

แพดอกไม้

ดอกไม้...ดอกไม้ผลิบาน
ขับขานอ่อนหวานบทเพลง
จังหวะสายลมบรรเลง
เร้าเร่ง..เริงระบำใบ

ต้นไม้..โยกย้ายกิ่งเอน
ล้อเล่นสายอ่อนลมไหว
ดอกไม้ร่วงทิ้งกิ่งไป
ปลิดปลิวลิ่วไล้ลำธาร

ลิบลิบ.ล่องลอยเป็นแพ
ยิ่งแล..ยิ่งงามอ่อนหวาน
แพดอกไม้.สดใสตระการ
ลอยผ่านเรื่อยไหลไกลตา

โยกโยน..อ่อนโอน..กลีบบาง
สู่ทางที่ฝันใฝ่หา
ปล่อนกายตามสายธารา
เรียงเรื่อยไหลมาตามกัน

แพดอกไม้..แพดอกไม้
อ่อนโยนอ่อนไหว..ในฝัน
ดอกใหม่..หมุนคว้าง..ร่วงพลัน
เร่งไล่ให้ทัน...ลอยไป

นางโชว์

พอดนตรีบรรเลงเล่นเธอเต้นส่าย
ขยับกายพันเคล้าเสากลางห้อง
มีสายตามากมายชายเฝ้ามอง
เขม้นจ้องเนื้อนวลยั่วยวนใจ

ส่วนที่โค้ง..ให้เป็นว่าเป็นโค้ง
ส่วนเว้าแหว่งเปิดโล่งน้ำลายไหล
ยิ้มหวาน ๆ ตาเยิ้ม ๆ เคลิบเคลิ้มไกล
เธอจุดไฟสวาทวางกลางใจชาย

ผ้าพันไหล่ค่อย ๆ เคลื่อนเลื่อนขยับ
เธอรำคาญ..โยนกลับไป..ชายใจหาย
นวลเนื้อขาวพราวพร่างอวดร่างกาย
เธอเริงร่ายลูบโค้งเว้าเร้าอารมณ์

และชายก็ฝันเพริดเตลิดฝัน
จินตนาการถึงวันอันสุขสม
เปลือยร่างกาย..หน้ารื่น..คนหื่นชม
หวานหรือขม..เศร้าอดสู..เธอรู้ดี

พอแสงไฟหรี่ดับรีบลับหาย
ข่มความอายหลบหน้าฝ่าหลีกหนี
เสียงเป่าปากหยอกล้อ.."ขอ"...สักที
ยอมจ่ายตามราคาดีที่ต่อรอง

จากนางโชว์เปลี่ยนเป็นเช่นเด็กสาว
เธอเร่งก้าวจากไปใจหม่นหมอง
แวะเซ่เว่น..หยิบมาม่าสี่ห้าซอง
ก่อนเลือกซื้อนมกระป๋องติดมือไป

ที่ห้องเช่าเก่าแก่มีแม่อยู่
นางช่วยดู..เด็กน้อย..ละห้อยไห้
ตักนมใส่ขวดชงส่งทันใด
เด็กน้อยยิ้มดีใจน้ำตาคลอ

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า..
อยู่ไหนเล่า..นม.ข้าว.แกง..อยากแบ่งขอ
เพลงกล่อมเด็กเอื้อนฮัมในลำคอ
ชีวิตหนอขายนมเนื้อ.ก็.เพื่อนม

พ่อครับ............

พ่อครับ....
ปิดเทอมซัมเมอร์นี้
ขอผมไปอังกฤษทีได้ไหมครับ
เรียนภาษาเพิ่มเติมเสริมระดับ
เพื่อแข่งกับใครใครให้ได้ดี

พ่อครับ..
อีกไม่นานเปิดเทอมใหม่
ผมต้องไปเรียนพิเศษอีกหลายที่
คณิตศาสตร์ฟิสิกส์ชีวเคมี
พ่อเตรียมสตางค์ให้ทีนะครับ

พ่อครับ...
เครื่องคอมฯมันโบร้าณ...โบราณ
เราใช้มาตั้งนานน่าเปลี่ยนปรับ
เล่นเกมส์...เอ็ย...เสิร์ชทีไม่กระชับ
การส่งรับดาต้ามันช้าจัง

พ่อครับ...
ที่ผมเฝ้าพากเพียร
เพราะอยากเรียนคณะดีที่พ่อหวัง
พ่ออย่าทำเหนื่อยหน่ายเสียดายตังค์
ส่งผมให้ถึงฝั่งฝันทีสิครับ
....
....
.....
พ่อครับ...
จากบ้านไปมหาวิทยาลัย
มันไกล๊..ไกลเหนื่อยจังต้องนั่งหลับ
พอเหนื่อยเกินเรียนเท่าไรก็ไม่รับ
ขอผมขับรถไปได้ไหมพ่อ
.....
....
...
พ่อครับ...
ผมอยากได้บัตรเครดิตสักใบ
พ่อพอจะทำให้ได้ไหมหนอ
ซื้อตำรา.บางครั้งสตางค์ไม่พอ
ต้องเอ่ยขอยืมมิตร..คิดแล้วอาย
....
....
...
พ่อครับ
ผมใกล้ถึงซึ่งวันเป็นบัณฑิต
ทางชีวิตได้ดี..ดั่งที่หมาย
อยากเปิดธุรกิจที่เราเป็นเจ้านาย
พ่อพอจ่ายลงทุนให้ได้ไหมครับ
.....
.....
....
พ่อครับ...
ตอนนี้ผมขาดทุนหมุนไม่ทัน
ธุรกิจมันเลยไม่เขยื้อนขยับ
ผมขอยืมสักสิบล้านนะขอรับ
อ้าว...อ้าว...พ่อลมจับ..พับไปเลย

พ่อครับ...พ่อครับ..พ่อยังไม่รับปากผมเลย
พ่อคร้าบ..............