มืดมิดมวลหมอกคว้าง รอบกาย
หมอกหม่นลอยเรียงราย เกลื่อนล้อม
ขาวปุยนุ่มนวลคล้าย ม่านคลี่
ไอกรุ่นละอองอ้อม ( ปิดกั้น )กักกัน
ปล่อยฝันจิตใฝ่เคว้ง สู่ฝัน
ปล่อยโศกล่องลอยพลัน สู่ฟ้า
ปล่อยใจที่ยึดมั่น สู่ว่าง..วางใจ
ปล่อยทุกข์เหนื่อยอ่อนล้า ( หลุดพ้น ) ร่วงราน
ไม่นานจักผ่านพ้น ไม่นาน
ปวงทุกข์ที่พบพาน จบได้
ปวงสุขสดชื่นหวาน รอท่า
รอนะ...รอเพื่อให้ ( รุ่งแล้ว ) หมอกจาง
แสงพร่างแต่งวาดฟ้า พราวพร่าง
แสงระบายพื้นนภางค์ ผ่องแผ้ว
แสงทองแห่งรุ่งราง ระยิบ
แสงโชคิช่วงเพริศแพร้ว ( เจิดจ้า ) ตะวัน
ภาพฝันยังขัดแจ้ง แห่งฝัน
แม้หมอกม่านเมฆควัน โอบเข้า
มิช้าลบเลือนพลัน ใกล้รุ่ง
รอนิด...เดี๋ยวจะเช้า ( ไม่ช้า ) โปรดรอ
ฉบับแปลงโคลงดั้นเป็นโคลงสี่สุภาพ
No comments:
Post a Comment