น้องมิ้มลูกแม่มด..วันอันรันทดของหนู

พี่เลี้ยงชาวต่างชาติของน้องมิ้มกลับบ้านไปแล้วหล่ะ
หลังจากเสียน้ำตากันไปหลายรอบ
น้องมิ้มก็ต้องเริ่มทำตัวคุ้นเคยกับพี่เลี้ยงใหม่ซึ่งเป็นชาวต่างชาติเหมือนกัน
วันนั้นแม่มดก็ปล่อยให่เจ้าตัวดีอยู่กับพี่เลี้ยง
สักพักน้องมิ้มบ่นหิว...
พี่เลี้ยวหันซ้ายหันขวาถามว่าน้องมิ้มจะกินอะไร ไม่มีอะไรเลยมีแต่ข้าวสวย
น้องมิ้ม : พี่ตุ่นก็ทอดไข่ให้หนูกินซิ
พี่ตุ่น : ไข่ก็ไม่มี
น้องมิ้ม : งั้นไปซื้อร้านย่าสิ
พี่ตุ่น : แล้วมีเงินเหรอ...
น้องมิ้มส่ายหน้า สรุปวันนั้นเจ้าตัวดีได้กินข้าวสวยคลุกซีอิ้ว เป็นอาหารกลางวัน
น้าฟังหลานเล่าแล้วน้ำตาแทบร่วง..โถ..ทำไมชีวิตหนูถึงลำบากแสนสาหัสอย่างนี้
แล้วแม่มดทำไมไมซื้อกับข้าวติดบ้านไว้บ้างเลยหรือ
ปรากฎว่าแม่มดซื้อไว้เพียบในตู้เย็นมีทั้งไก่ ทั้งหมู ทั้งผัก สารพัดอย่าง
แต่ที่น้องมิ้มต้องกิน ข้าวเปล่าวันนั้น ก็เพราะพี่ตุ่นตัวดีทำกับข้าวไม่เป็น
วันก่อนสอนให้ทอดปลา พี่ตุ่นก็ทอดปลาให้น้องมิ้มกินทุกวัน...จนกระทั่งปลาหมด
เหลือไก่..หมู ..เธอทอดไม่เป็นซะงั้น
เฮ้อ..สงสารแม่มดจริง ๆ คงต้องสอนพี่ตุ่นให้ ทอดปลา ทอดหมู ทอดไก่ ทอดเนื้อ
แลัว คงต้องสอนผัดผักทีละอย่าง วันนี้สอนผัดผักบุ้ง วันต่อไปผัดคะน้า ฯลฯ
เพราะแค่เปลี่ยนวัตถุดิบ คุณเธอก็ทำไม่เป็นเสียแล้ว
...วันนี้น้าคงต้องซื้อ หมูแผ่น หมูหยอง ไปตุนไว้ให้แล้ว
ไม่งั้นเดี๋ยวเจ้าตัวดีจะกลายเป็นแมง ง๊องแง๊ง หัวโต ตัวฟีบ..ไป