โอ้...กวี
จริงหรือเจ้าหลีกหนีมาจากฟ้า
ทิ้งสวรรค์สรรสรวงปวงมายา
หลงเพลินมาเพ้อคำลำนำกลอน
กวีมาจากไหน....
ฤาหลั่งรินจากใจ..อันไหวอ่อน
จากสองตาแสนซื่อสื่อสะท้อน
รู้สึกอันซับซ้อน..ในดวงใจ
กวี..เกิดเพื่อเขียนกวี
เป็นภาระหน้าที่หรือมิใช่
ใยกวีจึงแปลก..แยกจากใคร
ทุกมุมมองที่เป็นไปในกวี
หน้าที่..หรือ..เหตุผล
ที่ดุ่มด้นบนทางเลือนลางนี้
ชื่อเสียง..ทรัพย์สิน..ไม่ยินดี ?
พอใจแค่ที่มี..และ..ที่เป็น
คำตอบของคำถาม...
ขึ้นอยู่กับนิยามความคิดเห็น
ถกเถียง...ได้มากมายหลายประเด็น
คำตอบเร้นอยู่ใน..ดวงใจเธอ (กวี)
กวี..ปราชญ์..อุดมคติ..ปรัชญา
กวี..เสาะหา..ดื่มด่ำ..พร่ำเพ้อ
กวี..อหังการ์..ประเสริฐเลิศเลอ
กวี..ทีพบเจอนั้นเป็นเชนไร
ตอนนี้ยังมิใช่กวี....
เป็นแค่คนที่มีความอ่อนไหว
เลือกคำพ้องคล้องเสียงเรียงเรียงไป
ตามคำร้องของใจ.ให้เป็นงาน
"กวี"..สักวันต้องเป็นให้ได้...
บ่มเพาะความอ่อนไหวอันแสนหวาน
เลือกสรรถ้อยงามงด..ร้อยบทกานท์
คนเรัยกขานว่าเป็นเช่นกวี..
(สาธุ...สักวันฉันจะเป็นเช่นกวี)
แรงบันดาลใจจาก "ต่ำต้อย...แต่ไม่ต่ำทราม" ของโดยคำค่ะ
10/12/07
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
ไม่ว่าเธอจะเป็น "กวี" หรือ "น้ำพี้"
เธอก็เป็นอีกคนที่ฉันรัก แม้ว่าจะมิเคยได้พบกันก็ตาม..
เคยคิด...อยากเป็นนักเขียน อยากเขียนหนังสือ
แต่พักนี้เฉื่อยๆ เนือยๆ ชักไม่อยากเป็นอะไรแล้วแฮะ
อยากให้ความรักเพื่อคนทั้งโลก...
อยากจะให้โชค เพื่อคนทั้งหล้า
เอ๊ะ...แต่งวดนี้ออกอะไร น้องชนา 247 หนังสือเล่มเด็ดออกแล้วหรือบัง
ตอนนี้น้องชนา ไม่อยากเป็นอะไรแล้ว แสดงว่ทะลุ เอ๊ยม่ายช่ายบรรลุแล้วซิ....
เป็นอย่างที่เราเป็น
เป็นได้เท่าที่เราเป็น
โลกล้วนหลากหลาย
การเรียกขานก็หลากแบบ
บางบทกวี .. สูงส่ง
แต่คนเขียน มีบางมุมไม่งดงาม
คิดดี ทำดี .. (ขอให้)เป็นกวีในสักวัน ..นะคะ
ชนา พอมันอยากมากๆ ความอยากจะจางลง
ในความตั้งใจที่ยังคงอยู่ ..
พอไม่อยาก เดี๋ยวเขียนออก .. มั้ง
** น้าน้ำพี้เปลี่ยนโฉมห้องใหม่
ไปยืนให้ดอกไม้มันบังความสวยทำมั๊ยยยยย
ยังไม่บรรลุจ้ะพี่'พี้ แต่น้ำหนักตัวทะลุไปแล้ว
คราวก่อนหวยออก ๒๔๗ คราวนี้ ๒๔๘ ละกาน (ท่องสูตรคูณมาเลย ๕๕๕)
โทนสีเทาดูคลาสสิกดีจังบ้านใหม่ของพวกเรา ชอบค่ะ
อูย...ขอโทษค่ะ"น้ำพี้"
ได้รับการต้อนรับดีมากจนคิดว่าเป็นบ้านตัวเอง อิ..อิ
เจ้าของบ้านตัวจริงยิ้มต้อนรับอยู่
"สาธุ...สักวันบ้านนี้จะมีกวี"
ฟันธง!จากคนไม่มีบ้าน
ผมเคยสร้าง "บ้าน" ให้ใครคนนึงครับ แต่ผมกลับต้องทุบทิ้ง ..เลยต้องทุบบ้านของผมเองด้วย เพราะผมตั้งใจสร้างบ้านทั้งสองหลังให้อยู่หรือไป ...ด้วยกัน...
ดีใจค่ะ ที่ "ศรีประภา" รู้สึกว่าเหมือนบ้านของตัวเอง
ใบตอง อย่าเอาความสุขของเราไปฝากไว้กับใคร จงฝากไว้ที่ใจตัวเอง
/\
ที่พูดไปข้างต้น..
ผมตั้งใจจะสื่อความหมายเพียงว่า (ในวันนี้) เราต่างก็ไม่มี "บ้าน" เหมือนกันเลย..
..แค่ตั้งใจจะสื่อความรู้สึก ที่คงจะคล้ายๆกัน..ของคนที่ยังไม่มีบ้าน..เหมือนกัน ครับ..
โลกก็เหมือนบ้าน หรือเปล่าคะ
จะบ้านจริง บ้านเสมือน ยังไงก็ต้อนรับมิตรภาพ ได้อยู่แล้ว
เพราะก่อเกิดและเติบโตด้วยใจ .. ที่จริงใจต่อกัน
คุณศรีประภา คุณใบตอง ก็อย่าน้อยใจไปเลยนะคะ
เอาบ้านน้าน้ำพี้เป็นที่พบปะ แล้วกัน .. บ้านชนาด้วย
ส่วนบ้านตัวเอง ไม่ค่อยจะมีอะไรคะ
บ้านนี้มีตัวหนังสือดีดี มีบทกวี บทสนทนา
บ้านนี้มีเพื่อนแสนดี มากไมตรีเช่น น้ำพี้ สายน้ำฯ ชนา
บ้านนี้ล้วนจิตใจดี มีความสุขทุกทีที่ได้เข้ามา
ดอกไม้แห่งมิตรภาพ เติบโตงดงามสะพรั่งลานตา
กลิ่นหอมแห่งมิตรภาพ ส่งกลิ่นหอม ติดตรึงอุรา
สดชื่น ชุ่มเย็น อบอุ่น สัมผัสได้ทุกกาลเวลา...
พลังใจมีมากขึ้นทุกทีที่ได้เข้ามาค่ะ
รักในน้ำใจไมตรี รักในบทกวี ...
บ้านนี้มีรัก...
พี่’พี้ !!!!!
มันออก 48 จริงๆ ด้วย !!!
เสียดายๆ ไม่ได้ซื้อตามเคย
เปลี่ยนอาชีพดีกว่าเรา
เหอๆๆๆๆ
อีกหน่อย Blog นี้คงโด่งดีงนิ ...มีเจ้าแม่มาอยู่ที่นี่
พี่ก็ไม่ได้ซื้อเหมือนกัน..เฮ้อ..
Post a Comment