นิทานฝนราตรี

คืนนี้ฝนตก
สัมผัสไอเย็น
กรุ่นกลิ่นละอองดิน

ฟ้าสะอื้นครืน..ครืน
พอได้ยิน
แล้วร่วงริน..น้ำตา

ทยอยวิ่งไล่
ทีละหยาด...ทีละหยด
ฟ้ารินรดให้ดิน

ผืนดินแห้งร้อน
สะท้อนอ่อนไหว
หยาดน้ำใส...แผ่วจุมพิต

โศกของฟ้า
เพื่อสุขของดิน
ความเคยชินที่สวนทา

ฝนเล่านิทาน
ตำนานฟ้าเศร้า
ให้ดินฟัง

เมล็ดผลิแยก
ชำแรก..รับฝน
ยอดอ่อนเขียวใส

แมกไม้เริงร่า
พายุฝนพัดมา
เริงร่ายระบำใบ

หยาดน้ำใส
ค้างบนกลีบดอกนุ่ม
ดุจไข่มุกแห่งอรุณ

แสงแดดยามเช้า
รับขวัญบางเบา
ปิดฉากนิทานเศร้า...แห่งฝนราตรี