คืนนี้ฝนตก
สัมผัสไอเย็น
กรุ่นกลิ่นละอองดิน
ฟ้าสะอื้นครืน..ครืน
พอได้ยิน
แล้วร่วงริน..น้ำตา
ทยอยวิ่งไล่
ทีละหยาด...ทีละหยด
ฟ้ารินรดให้ดิน
ผืนดินแห้งร้อน
สะท้อนอ่อนไหว
หยาดน้ำใส...แผ่วจุมพิต
โศกของฟ้า
เพื่อสุขของดิน
ความเคยชินที่สวนทา
ฝนเล่านิทาน
ตำนานฟ้าเศร้า
ให้ดินฟัง
เมล็ดผลิแยก
ชำแรก..รับฝน
ยอดอ่อนเขียวใส
แมกไม้เริงร่า
พายุฝนพัดมา
เริงร่ายระบำใบ
หยาดน้ำใส
ค้างบนกลีบดอกนุ่ม
ดุจไข่มุกแห่งอรุณ
แสงแดดยามเช้า
รับขวัญบางเบา
ปิดฉากนิทานเศร้า...แห่งฝนราตรี
